Category: blog

สำหรับใครที่กำลังวางแผนจะไปเที่ยวต่างประเทศ หลังจากที่คุณได้เลือกสถานที่ท่องเที่ยว ตระเตรียมลางาน จองตั๋วเครื่องบินและที่พัก จากนั้นก็วางแผนจัดตารางเวลาการท่องเที่ยวในแต่ละวันว่าจะไปเที่ยวสถานที่ใดเวลาเท่าไหร่สำหรับทริปของคุณแล้ว ก็มาถึงเวลาเตรียมความพร้อมของตัวคุณเองด้วย นอกจากการจัดเตรียมจัดกระเป๋าเสื้อผ้าและสิ่งของจำเป็นแล้ว คุณควรศึกษาประโยคสื่อสารง่าย ๆ สำหรับพูดคุยกับคนท้องถิ่นเพื่อให้ทริปของคุณราบรื่นและสนุกสนานตลอดการเดินทางค่ะ

เอ่ยคำทักทาย สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ เป็นภาษาท้องถิ่น

นอกจากการโบกมือทักทายหรือสบตาพร้อมส่งยิ้มให้กับคนที่คุณพบเจอเพื่อแสดงความเป็นมิตรแล้ว การกล่าวสวัสดีเป็นภาษาท้องถิ่นก็เป็นการแสดงไมตรีและให้เกียรติคนที่คุณพบด้วย อาจใช้คำทักทายง่าย ๆ ในภาษาอังกฤษอย่าง “Hello” หรือเป็นคำทักทายที่สุภาพได้ใจคนฟังอย่าง “Good Moring” ในภาษาอังกฤษ และ “โอฮาโย โกไซมัส” ในภาษาญี่ปุ่น ลองฝึกประโยคแนะนำตัวง่าย ๆ อย่างเช่น “สวัสดีค่ะ (อัน-นยองฮาเซโย) ดิฉัน(เชกา)ชื่อ.. ดิฉันเป็นคนไทย (เชกา แทกุอิน อิมนิดา)” ในภาษาเกาหลีเป็นต้นค่ะ ซึ่งช่วยให้เจ้าบ้านมีความรู้สึกที่ดีกับเราและคนไทยด้วยนะ

การใช้คำขอโทษเพื่อเรียกหรือสอบถามข้อมูล

หากเราต้องการสอบถามบางสิ่งกับคนที่เดินผ่านไปผ่านมา การเรียกเค้าโดยใช้คำว่า You, you! อาจจะไม่ค่อยเหมาะสมสักเท่าไหร่ ควรใช้คำว่า “Excuse me, could you… “ ในภาษาอังกฤษ หรือ “สุมิมาเซน” ในภาษาญี่ปุ่น เพื่อขอโทษและขอรบกวนเวลาสักครู่ในการอสอบถามหรือขอความช่วยเหลือ

การใช้คำขอโทษเพื่อแสดงความเสียใจในความผิดพลาดที่เกิดขึ้น

ในระหว่างเดินทางท่องเที่ยวคุณอาจทำอะไรผิดพลาดไปโดยไม่ได้ตั้งใจ การกล่าวคำขอโทษเพื่อแสดงความเสียใจแก่คนท้องถิ่นด้วยภาษาของเค้าเช่น “ชเว-ซงฮัมนีดา” ในภาษาเกาหลีหรือ “Sorry” ในภาษาอังกฤษ จะช่วยให้คนที่ได้ฟังรู้สึกดีและไม่ถือสาหาความคุณแน่นอน

กล่าวขอบคุณพร้อมรอยยิ้ม

หลังจากได้รับความช่วยเหลือหรือได้รับน้ำใจไมไมตรีจากเจ้าบ้านควรกล่าวคำว่าขอบคุณในภาษาบ้านเค้าเช่น “ออกุน” ในภาษากัมพูชา และ “เซี่ยเซี่ย” ในภาษาจีน รับรองว่าคุณจะได้รับรอยยิ้มกว้าง ๆ ด้วยความยินดีตอบกลับมา

ใช่ / ไม่ใช่ อันนี้ต้องจด

เพื่อความเข้าใจที่ตรงกันในการสื่อสารหรือสอบถามข้อมูลควรศึกษาคำว่า ใช่/ไม่ใช่ เอาไว้ด้วย เช่น คำว่า “Yes/No” ในภาษาอังกฤษ “เน/อานีโย” ในภาษาเกาหลีเพื่อตอบรับหรือปฏิเสธ ซึ่งจะช่วยให้เราเข้าใจเนื้อหาที่พูดคุยกันเร็วขึ้นค่ะ

การใช้คำขอโทษเพื่อแสดงความเสียใจในความผิดพลาดที่เกิดขึ้น

ในระหว่างเดินทางท่องเที่ยวคุณอาจทำอะไรผิดพลาดไปโดยไม่ได้ตั้งใจ การกล่าวคำขอโทษเพื่อแสดงความเสียใจแก่คนท้องถิ่นด้วยภาษาของเค้าเช่น “ชเว-ซงฮัมนีดา” ในภาษาเกาหลีหรือ “Sorry” ในภาษาอังกฤษ จะช่วยให้คนที่ได้ฟังรู้สึกดีและไม่ถือสาหาความคุณแน่นอน

กล่าวขอบคุณพร้อมรอยยิ้ม

หลังจากได้รับความช่วยเหลือหรือได้รับน้ำใจไมไมตรีจากเจ้าบ้านควรกล่าวคำว่าขอบคุณในภาษาบ้านเค้าเช่น “ออกุน” ในภาษากัมพูชา และ “เซี่ยเซี่ย” ในภาษาจีน รับรองว่าคุณจะได้รับรอยยิ้มกว้าง ๆ ด้วยความยินดีตอบกลับมา

ใช่ / ไม่ใช่ อันนี้ต้องจด

เพื่อความเข้าใจที่ตรงกันในการสื่อสารหรือสอบถามข้อมูลควรศึกษาคำว่า ใช่/ไม่ใช่ เอาไว้ด้วย เช่น คำว่า “Yes/No” ในภาษาอังกฤษ “เน/อานีโย” ในภาษาเกาหลีเพื่อตอบรับหรือปฏิเสธ ซึ่งจะช่วยให้เราเข้าใจเนื้อหาที่พูดคุยกันเร็วขึ้นค่ะ

ประโยคสอบถามเส้นทาง จำไว้ไม่มีหลง

การไปอยู่ในถิ่นที่ไม่คุ้นเคยถึงแม้ว่าจะมีแผนที่หรือแอพพลิเคชั่นอยู่ในมือบางครั้งคุณอาจเจอเรื่องไม่คาดฝันเช่น แผนที่ยังไม่ได้ปรับปรุง ยิ่งถ้าเจอคนท้องถิ่นที่ไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ยิ่งเซอไพร์สเข้าไปใหญ่ ดังนั้นคุณควรศึกษาประโยคสอบถามเส้นทาง เช่น ดิฉัน/ผม จะไป..(ชื่อสถานที่)..ได้อย่างไร “(ชื่อสถานที่) วะ โดโกะ เดสก๊ะ” ในภาษาญี่ปุ่น หรือ “How can I get to…..?” ในภาษาอังกฤษ ที่สำคัญควรจดจำศัพท์บอกทิศทางอย่าง ซ้าย, ขวา, และตรงไป “หมิหงิ, หิดาหริ, หมัดซุหงุ” ในภาษาญี่ปุ่น ซึ่งช่วยให้เข้าใจเส้นทางเมื่อมีผู้อธิบายเส้นทางมาได้รวดเร็วขึ้น

ปวดหนัก ปวดเบา กระทันหัน “ห้องน้ำ” เรื่องสำคัญ

หากคุณไม่ได้กำลังเดินซื้อของอยู่ในย่านห้างสรรพสินค้าหรือทานอาหารอยู่ในร้านที่มีห้องน้ำบริการ ในช่วงเวลาวิกฤตที่คุณต้องการห้องน้ำทันทีและรอบข้างไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษได้ คุณต้องจำคำนี้ไว้ให้มั่น “ตุ้บตึ้ก, โซม-ตึ-วะ-บ็อน-ตุบ-ตึก-บาน-เต” แปลว่าขอใช้ห้องน้ำได้ไหมในภาษากัมพูชาหรือ “โอ่ะเต๊ะอะรัย ว๊ะ โด๊ะจิหร่ะ เดสก๊ะ ?” ในภาษาญี่ปุ่น แปลว่า ห้องน้ำไปทางไหนคะ/ครับ

หัดนับเลขสกิลสำคัญของขาช็อป

ระหว่างอยู่บนเครื่องบินลองหัดนับ 1-10 ในภาษาของประเทศที่เรากำลังไปเยี่ยมเยือนและจดจำวิธีการออกเสียงของคำว่า สิบ ร้อย พัน หมื่น รับรองว่าเป็นประโยชน์มาก ๆ ในเวลาจับจ่ายซื้อของไม่ว่าจะเป็นของกินหรือของใช้ที่ไมได้แสดงป้ายราคาบอกไว้ค่ะ

ชิ้นนี้เท่าไหร่ แอบต่อราคาเนียน ๆ

เมื่อเจอของเตะตาถูกใจ อยากได้มาครอบครองลองมองหาป้ายราคา แต่หากไม่เจอก็เข้าไปทักทายคนขายด้วยรอยยิ้มแล้วถามราคาเลยค่ะ “How much” ในภาษาอังกฤษ หรือ “ออลมาเยโย๊” ในภาษาเกาหลีหรือขอลดราคาเนียน ๆ ในภาษาญี่ปุ่น “มะเก๊ะเต๊ะ คุดะไซ” ไม่ต้องเคอะเขิน รับรองได้ของถูกใจกลับเมืองไทยเพียบ

หากคุณป่วยและต้องการหาหมอ

เรื่องสุขภาพของคุณและผู้ร่วมทริปสำคัญมากที่สุด นอกจากการเตรียมหยูกยาที่จำเป็นติดกระเป๋าเดินทางมาแล้ว หากคุณจำเป็นต้องหาหมอเมื่อรู้สึกไม่สบายหรือเกิดอุบัติเหตุเจ็บเนื้อเจ็บตัวโดยไม่คาดฝัน ให้ศึกษาประโยคเกี่ยวกับอาการป่วยไว้ด้วยเช่น “I Feel sick” ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายในภาษาอังกฤษ “หว่อ ปิ้ง เลอ” ฉันกำลังป่วยในภาษาจีน และ ”How can I get to Hospital?” ฉันจะไปโรงพยาบาลได้อย่างไรในภาษาอังกฤษ หรือ “เบียวอิน วะ โดโกะ เดสก๊ะ” ในภาษาญี่ปุ่นในกรณีที่จำเป็นต้องพบหมอ

ที่สำคัญควรทำประกันเดินทางติดไว้ก่อนเดินทางทุกครั้ง เพราะเสียค่าเบี้ยเพียงไม่กี่ร้อยก็ช่วยให้คุณอุ่นใจตลอดการเดินทางว่าหากไม่สบายหรือเจ็บป่วยระหว่างท่องเที่ยวคุณไม่เดียวดายแน่นอนเพราะประกันคุ้มครองและช่วยจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ ทำให้คุณหมดกังวลแล้วเที่ยวลั้ลลาได้ตามใจเลยค่ะ

หวังว่าตัวอย่างประโยคเหล่านี้จะเป็นประโยชน์ในการเดินทางของคุณ นอกจากการใช้ภาษาท้องถิ่นในการสื่อสารแล้วอาจต้องใช้ภาษากายหรือที่เราเรียกกันว่าภาษาใบ้นั่นเองซึ่งสามารถช่วยเราได้มากกว่าที่คิดนะคะ นอกจากนี้หากเป็นเรื่องสำคัญจริง ๆ ควรหาคนที่พูดภาษาอังกฤษหรือภาษาที่คุณถนัดได้เพื่อป้องกันการสื่อสารผิดพลาด พร้อมแล้วก็ออกเดินทางกันเลยค่ะ

ฤดูหนาวมาแล้วจ้า ช่วงนี้เรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลาทองของการท่องเที่ยวจริง ๆ เพราะอากาศเย็นสบาย มีทิวทัศน์ที่สวยงาม ดอกไม้ฤดูหนาวเบ่งบานและหิมะตกในบางประเทศด้วย ที่สำคัญตรงกับช่วงปลายปีที่มีวันหยุดยาวติดกันแบบรัว ๆ เชื่อว่าตอนนี้หลายคนคงกำลังวางแผนท่องเที่ยว หรือ ว่ากำลังอยู่ระหว่างการเดินทางค่ะ

การไปเที่ยวต่างประเทศนอกจากไปดูศิลปะวัฒนะธรรมและสถานที่ท่องเที่ยวอันเป็นเอกลักษณ์ของประเทศที่ไปเยี่ยมเยือน ลิ้มรสอาหารประจำท้องถิ่นที่หาทานได้ยากในบ้านเราและแน่นอนว่าต้องมีช่วงช็อปปิ้งเอาใจทุกคนที่มี Passion ในการเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองในหัวใจค่ะ ซึ่งนอกจากสินค้าแบรนด์ดังที่มีให้เลือกหลากหลายในราคาที่ถูกกว่าบ้านเราเพราะไม่ต้องเสียภาษีนำเข้าแล้ว ยังมีสินค้าท้องถิ่นและงาน Handmade หรืองานผลิตภายในประเทศที่มักขายคนต่างชาติในราคาแพงกว่าปกติ! ดังนั้นมาดูเคล็ดลับการต่อรองราคาเหล่านี้กันค่ะ

1. มองหาป้ายราคา

การต่อราคาสำหรับสินค้าภายในร้านแบรนด์ดังซึ่งมีป้ายเขียนราคาไว้ชัดเจนนั้นเป็นไปไม่ได้เนอะ แต่หากเป็นร้านในตลาดท้องถิ่นซึ่งมีทั้งคนท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวเดินเลือกสินค้านั้น หากพบของที่ถูกตาต้องใจให้ลองมองหาป้ายราคาค่ะ

• หากมีป้ายราคาก็ต้องทำใจไว้ก่อนว่าอาจจะต่อราคาไม่ได้ค่ะ อาจจะได้นิดหน่อยจากราคาป้ายเท่านั้น ทั้งนี้เราต้องคิดก่อนว่าราคาที่ตั้งนั้นสมเหตุสมผลหรือไม่เพราะถ้าราคาที่ตั้งถูกอยู่แล้วอาจโดนพ่อค้าแม่ค้าค้อนใส่ได้ค่ะ
• หากมีป้ายราคาแต่เป็น 2 ภาษา คือภาษาท้องถิ่นและภาษาอังกฤษให้ลองคิดคำนวณอัตราเปรียบเทียบกันดูค่ะ ถ้าใกล้เคียงกันก็แสดงว่าไม่ได้บอกผ่านค่ะ แต่ถ้าต่างกันมากก็พอจะรู้แนวนะคะว่าต่อได้ประมาณไหน อิอิ
• ไม่มีป้าย! ถ้าเราถูกใจสินค้าชิ้นนั้นให้คำนวณราคาที่จ่ายไหวไว้ในใจ เมื่อเค้าบอกราคามาเราก็เริ่มต่อรองไปยาว ๆ ค่ะ

2. สำรวจราคาทั่ว ๆ ก่อน

หากสินค้าที่คุณเล็งไว้เป็นสินค้าที่มีขายทั่วไป มีขายหลายร้าน ให้ลองเดินสำรวจดูป้าย หรือสอบถามราคารอบ ๆ จะช่วยให้คาดเดาราคาที่ดีที่สุดที่คุณน่าจะซื้อสินค้าชิ้นนั้นได้ง่ายขึ้น และต่อราคาได้อย่างมั่นใจมากขึ้น เท่านี้กระเป๋าใบนั้นก็ต้องเป็นของขั้น! เอ้ยของคุณในราคาสบายกระเป๋าแล้วล่ะ

3. สุภาพไว้ได้ใจพ่อค้าแม่ขาย

ความสุภาพอ่อนน้อมนั้นช่วยให้คุณได้ดั่งใจหวังเสมอ ไม่เว้นแม้แต่ที่ต่างประเทศ การทักทายด้วยรอยยิ้มและพูดคุยอย่างสุภาพจะทำให้การต่อรองราคาเป็นไปอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย พ่อค้าแม่ค้าเมื่อเริ่มมีความรู้สึกทางบวกกับคุณแล้วเค้าก็อยากปิดการขายและคุณก็จะได้สินค้าในราคาที่สมเหตุสมผล แถมเคล็ดลับเล็กน้อยอีกสักนิดให้ลองเรียนรู้คำทักทายและคำขอบคุณเป็นภาษาท้องถิ่นและพูดด้วยรอยยิ้มรับรองว่าเรียกรอยยิ้มจากพ่อค้าแม่ค้าได้แน่นอนค่ะ

4. หาเพื่อนช็อปปิ้ง

ลองหาเพื่อนไปเดินเล่นซื้อของเป็นเพื่อนหากเป็นคนท้องถิ่นยิ่งดีใหญ่เพราะคุณจะได้ราคาเดียวกับคนท้องถิ่นเลยล่ะ แต่หากไม่ใช่ก็ไม่เป็นไร เพราะถ้าเพื่อนของคุณต้องการสินค้าในร้านเดียวกันจะช่วยให้การต่อรองง่ายขึ้นเพราะคนขายคิดคำนวณแล้วว่าต้องขายได้มากกว่า 1 ชิ้นหรืออาจเตี๊ยมกับเพื่อนว่าถ้าคนขายทำทีใจแข็งก็ให้แกล้งเดินออกจากร้านไปเลย จะช่วยให้คนขายเสนอราคาสุดท้ายที่ยินดีขายกับคุณทันที

5. เทคนิคและจิตวิทยา

อาจต้องเล่นใหญ่กันสักหน่อยถ้าคุณอยากได้ของชิ้นนั้นจริง ๆ หากคุณมีราคาที่ยอมจ่ายไว้ในใจและสอบถามคนท้องถิ่นมาบ้างว่าราคาที่ตั้งขายคนต่างชาตินั้นตั้งไว้สูงกว่าราคาขายคนท้องถิ่นกี่ %

• หลังจากต่อรองแล้วยังไม่ได้ราคาที่พอใจให้ทำทีลังเล หรือทำทีตัดใจ และเดินออกจากร้าน คนขายจะรีบเสนอราคาที่ดีที่สุดที่เค้าขายได้ให้คุณทันที
• เริ่มต่อรองจากราคา 50% ของราคาที่คนขายตั้ง แล้วคนขายจะค่อย ๆ เสนอราคาที่ขายได้ให้คุณต่อรองเอง ทั้งนี้คุณต้องศึกษามาก่อนว่าราคานักท่องเที่ยวตั้งไว้มากกว่ากี่ % และมีราคาที่เต็มใจจ่ายอยู่ในใจ มิเช่นนั้นแล้วการต่อราคาโดยเริ่มจากราคาที่ผู้ขายขาดทุนย่อยยับก็อาจเป็นการทำเสียมารยาทกับพ่อค้าแม่ค้าและทำให้เกิดความรู้สึกทางลบได้ค่ะ
• นำเงินสดในจำนวนเท่ากับยอดเงินที่คุณพร้อมจ่ายสำหรับซื้อสินค้าชิ้นนั้นออกมาถือไว้ในมือ เพื่อสร้างความมั่นใจให้กับผู้ขายว่าการต่อรองครั้งนี้เค้าจะไม่เสียเวลาเปล่า และช่วยให้คุณได้สินค้าในราคาตรงใจได้ไวขึ้นค่ะ

ไม่ใช่เฉพาะในต่างประเทศเท่านั้นที่ตั้งราคาขายสินค้าสำหรับนักท่องเที่ยวไว้สูง ในเมืองไทยบ้านเราเองก็มีหลายร้านเช่นกันค่ะ นอกจากค่าสินค้าแล้วหากเป็นค่าบริการ เช่น ค่ารถรับส่ง บริการนวดคลายกล้ามเนื้อ หรือบริการอื่น ๆ ให้สังเกตุและสอบถามจากคนท้องถิ่นที่สนิทสนมค่ะ ต่อราคาได้เยอะเป็นเท่าตัวก็มีนะคะ จะช่วยให้เราประหยัดเงินในทริปนี้ได้เยอะทีเดียวล่ะค่ะ

เคยไหม แบกของพะรุงพะรัง สามสี่กระเป๋าไปเที่ยวกับเพื่อน จนเพื่อนคนหนึ่ง(ที่แอบปลื้มอยู่)ถามว่า นี่จะย้ายบ้านหรอ? ถึงเวลาหาของก็หาไม่เจอ หิ้วไปหิ้วมาก็ไม่ไหว ต้องขอให้เพื่อนช่วยแบกเป็นภาระประชาชี เศร้าใจ

ปัญหาเหล่านี้จะหมดไป เมื่อคุณทำตามขั้นตอนข้างล่างนี้ อิฉันรับรองว่า ไม่ว่าคุณจะมีอดีตยังไง ทริปหน้า คุณจะกลายเป็นสาวคล่องแคล่ว หนุ่มปราดเปรียว ที่เดินหิ้วกระเป๋าเล็กๆ ชิคๆ ใบเดียวไปเที่ยว ดูเป็นคนมีระเบียบในชีวิตขึ้นมาทันตาเห็น

STEP 1 เลือกกระเป๋าให้เหมาะสม

กระเป๋าล้อลากคือกระเป๋าในอุดมคติสำหรับการท่องเที่ยว หากว่าทริปนั้นคุณไม่ได้ไปตกระกำที่ไหน เดินทางโดยเครื่องบินหรือรถโดยสารที่มีพื้นที่ให้เอากระเป๋าของคุณใส่ลงไป ต้องรีวิวแผนการท่องเที่ยวดีๆ (โดยเฉพาะกลุ่มคนที่มีเพื่อนวางแผนท่องเที่ยวให้ตลอดเวลา) เพราะถ้าไปบุกป่าฝ่าดง หรือมีการเดินทางทางเรือ ก็ขอให้เปลี่ยนมาใช้เป้ Backpack หรือกระเป๋าที่มันไม่มีล้อดีกว่านะจ้ะ

STEP 2 ทำ LIST สิ่งของที่ต้องเอาไป

จดออกมาเลยคะว่าจะเอาอะไรไปบ้าง เรื่องชุดที่จะใส่ก็ให้จินตนาการเป็นรายวันได้เลย เช่น วันที่ 1 เสื้อสีส้มลายมิกกี้เมาส์กับกางเกงขาสั้นอวดเรียวขางาม ว่ากันไป อะไรที่สามารถเอามา mix and match และใส่ซ้ำจะเป็นสิ่งที่เริ่ดมาก เวลาเอาของเข้ากระเป๋าก็ค่อยๆขีดออกทีละอย่าง ให้ชัวร์ว่าเอาไปครบ อ่อ อย่าลืมพกชุดชั้นในกุงเกงในไปเผื่อซักชิ้นสองชิ้นด้วย
ขอเน้นย้ำให้เอาเสื้อผ้าติดไว้กับตัวซักชุดในกรณีโหลดกระเป๋าใต้ท้องเครื่อง เผื่อกระเป๋าหายกระเป๋ามาช้าหนูจะได้มีอะไรใส่ไม่ต้องทนเหม็นในชุดเน่าๆตัวเดิมเน้อ

STEP 3 ของหนัก ของใหญ่ ใส่ก่อน

อะไรที่หนักๆ ใหญ่ๆ รูปร่างประหลาด เช่น รองเท้า ไดร์เป่าผม กระเป๋าของใช้ในห้องน้ำ เป็นต้น ให้เราใส่เข้าไปก่อน ตามด้วยพวกเสื้อผ้าเนื้อหน้า เช่น กางเกงยีนส์ เสื้อสเวตเตอร์ ยิ่งอันไหนหนักๆต้องใส่ให้ล่างๆไว้ ถ้ากระเป๋ามีล้อคือให้ใกล้ๆกับล้อ เพื่อการกระจายน้ำหนักได้อย่างสมบูรณ์ กระเป๋าจะได้ไม่พัง จะถือ จะลาก ก็ง่ายไม่เอนไปทางใดทางหนึ่ง

STEP 4 เบาๆ เล็กๆ มาทีหลัง

พอใส่พวกใหญ่ๆไปแล้ว ค่อยหยอดอันเล็กๆในช่องว่างระหว่างพวกอันใหญ่ๆ ผ้าพันคอชีฟองหรือเสื้อผ้าเบาๆ ก็ให้เอาไว้บนๆ

STEP 5 แพ็ครวมกัน

อันนี้ต้องอาศัยความครีเอทีพส่วนบุคคลเล็กน้อยที่จะสามารถแพ็คของหลายๆสิ่งไว้ด้วยกัน ท่าที่เห็นบ่อยๆ เช่น เอาเครื่องประดับใส่ไว้ในรองเท้าอีกที (อันนี้ต้องมั่นใจว่ารองเท้าหอมสะอาดพอสมควร) เอาขวดน้ำหอมใส่ในถุงเท้า (กันแตกไปในตัว) ม้วนเข็มขัดยัดใส่ในคอปกของเสื้อเชิ้ต

STEP 6 ม้วน หรือ พับ?

ถ้าเป็นพวกเสื้อยืด เสื้อนอน ให้ม้วนแล้วเอาหนังยางรัดไว้ กันยับและประหยัดพื้นที่ ส่วนพวกเชิ้ตกับกางเกงแสลคให้ไปเรียนวิธีการพับเสื้อพวกนี้ไม่ให้ยับจาก Youtube เอา หรือไม่ก็หาพวกถุงเก็บเสื้อผ้าที่เป็นพลาสติกมาใส่กันยับอีกชั้น

STEP 7 ใช้อุปกรณ์ช่วยในการจัดกระเป๋าเดินทาง (PACKING ORGANIZER)

ไปซื้อถูกๆตามตลาดนัดได้ พวกถุงซิบทำด้วยผ้าใยสังเคราะห์ขนาดต่างๆ เอามาช่วยแพ๊คพวกกุงเกงลิง ถุงเท้า ถุงมือ เครื่องประดับ ของใช้ในห้องน้ำ เครื่องสำอาง เอกสารสำคัญ อุปกรณ์ไอที ฯลฯ ช่วยให้หาง่าย เป็นหมวดหมู่ ไม่ต้องเสียเวลางมนาน พวกสบู่เหลว ยาสระผม ครีมบำรุงผิวก็เอาไปขวดหรือซองเล็กๆพอ ซื้อตามเซเว่นมีเยอะ อย่าลืมซื้อพวกถุงซิปล็อคมาห่อพวกน้ำหอม โลชั่น หรือของเหลวที่บรรจุในหีบห่อที่แตกง่าย ลองจิตนาการสภาพขวดน้ำหอมแตกกระจายอยู่กลางกระเป๋า เหอๆๆๆ

STEP 8 ถุงพลาสติกและกระเป๋าพับได้

พกไปหลายๆถุงเลย ไว้ใส่เสื้อผ้าที่ใช้แล้ว เสื้อผ้าเปียก(เผื่อมีโปรแกรมไปเล่นน้ำ) เอาไว้แพ็คของที่ระลึกซึ่งอาจเป็นอาหารมีกลิ่นขากลับ ใครคิดจะโหลดเหล้าเบียร์ใต้ท้องเครื่องก็เอามัดๆไว้หน่อยกันกระจายเต็มกระเป๋า กระเป๋าพับได้เป็นอีกหนึ่ง item ที่มีประโยชน์ ใช้ใส่ของที่ซื้อมาในระหว่างทริปแล้วยัดไม่ลง อันนี้จะช่วยได้มาก

STEP 9 ขาไปและกลับ จงจัดเต็ม!

เสื้อผ้าหนักๆ ใหญ่ๆ ใส่ไปกลับได้จะดีมาก เช่น กางเกงยีนส์ แจ๊คเก็ตยีนส์ บู้ตส์ครึ่งแข้ง เป็นต้น ต้องถือคติ สวยสะเด็ด หล่อสะดิ้งเวลาขึ้นเครื่อง ชีวิตจะดีขึ้น 34%

ทั้งนี้ทั้งนั้น สำคัญที่สุดคือมีสติในการแพ็คของ จดจำไว้ว่า ไม่ใช่ทุกอย่างในตู้เสื้อผ้าที่จำเป็นในทริปของเรา และอย่าลืมว่าของที่เราใส่ในกระเป๋าน้อยๆใบนั้น มีโอกาสสูญหายและชำรุดเสียหายได้เช่นกัน กรณีเดินทางหลายๆวัน บินหลายๆไฟลท์ หรือจำเป็นต้องโหลดของมีราคาใต้ท้องเครื่อง ขอแนะนำให้ถ่ายรูปของในกระเป๋าไว้ และทำประกันการเดินทางที่คุ้มครองเรื่องกระเป๋าเดินทางให้เรียบร้อยด้วยนะคะ